
Ik en mijn dubbelganger..
De eerste gezamelijke ComicCon/Stripdagen zit er weer op. Ik had mezelf als vers stripschap lid opgeworpen om mee te helpen bij de stripdagen, door de samenvoeging met de ComicCon voor mij een thuis wedstrijd, de jaarbeurs ligt op een steenworp afstand, het eerste pluspunt vanuit mijn perspectief!
Het was druk op de ComicCon, heel druk, zeker de zaterdag was het meelopen met de massa door de ComicCon hallen. Een vriend van me zou later nog komen, die zag de rij om alleen al de jaarbeurs in te komen en is maar weer terug naar huis gegaan. De hal waar de stripdagen waren gestationeerd was minder druk, genoeg aanloop maar niet zo massaal als de andere hallen. De eerste keer dat ik een rondje ging lopen ben ik de laatste hal met merchendise en de artist-ally ook ontvlucht, te druk. Zondag nog een paar keer een rondje gedaan en dat beviel beter, heb bij diverse stands een praatje weten te maken.
Zaterdag stond ik een tijdje met Robert van der Kroft samen, ik beheerde de kas voor de boekjes die hij verkocht en signeerde. De rest van de tijd hielp ik waar ik kon.
Ik hield ook mijn ogen en oren open, wat was de ervaring van anderen, wat viel mezelf op. Het idee van het samenvoegen van deze twee evenementen was vooral om het teruglopende bezoekersaantal van de Stripdagen op te vangen, het ging teveel geld kosten en de organisatie ging weer ten koste van waar het Stripschap voor staat, de promotie van de Strip.
Er is met deze samenwerking zeker een nieuw publiek aangeboord, dit heeft voor een positief geluid gezorgd bij de diverse standhouders. Los van de mensen van de strip verzamelbeurs die een beetje uit de loop in een verdomhoekje stonden. Het ComicCon publiek is natuurlijk ook verwend, de marktkraam uitstraling van de verzamelbeurs steekt wel heel karig af tegenover de schreeuwende stands van de overige hallen. Dit is niet iets wat heel snel op te lossen is, de stichting en de verzamelbeurs handelaren hebben niet het budget dat de andere merchendisers hebben, maar ook met een beperkt budget en een hoop creativiteit kom je een eind. Ook in de andere hallen staan kleinere handelaren, die hun waar heel creatief weten te stallen, de stand van Dirtees is echt heel eenvoudig, een hele achterwand vol t-shirts.. en je tafels ook vol.. meer niet.. nu is het voor de verzamelbeurs wat lastiger, de verstokte verzamelaar wil kunnen struinen in de bananendozen vol strips.. maar heel aantrekkelijk ziet het er niet uit. Misschien iets wat langzaam van de stripdagen in deze vorm zal verdwijnen als het niet veranderd en meer plaats heeft op andere boekenmarkten.
De ComicCon bezoekers kwamen ook wat onwennig de Stripdagen hal binnen, een rondje lopen, foto bij de tank, wat eten bij de horeca en weer terug naar de andere hallen. Dat is jammer, want het programma van de Stripdagen was aardig gevuld, met drie podia, prijsuitreikingen, veilingen, cosplay singing contest en wat dies meer zij. Ik heb zelf geen programmaboekje gezien, of ‘Stripdagen’-crew(waar ik er dus zelf een van was). Er was de Stripdagen stand, ook niet heel aanwezig of centraal, er was een zuil met het programma, ergens in de hal.. Er was genoeg om de Con bezoekers te boeien, ware het niet dat het niet heel duidelijk stond aangegeven. Geef de stripdagen crew een herkenbaar t-shirt aan, zet de informatie zuilen prominent bij de binnenloop, zet er crewmensen neer die de nieuwsgierige Con bezoekers welkom heten, tekst en uitleg geven, ze wijzen op de programmering, een flyertje met wat waar te doen is.
Net als bij de Con zijn de gasten een grote publiekstrekker, tekenaars zijn bescheiden mensen, iets te bescheiden soms, naast een handtekening in een boekje maken ze complete tekeningen naar de wensen van de fan, gratis en voor niets, maken een uitgebreid praatje, heel wat anders dan de buitenlandse filmsterren waar je door de agent na de handtekening, selfie en het betalen van een aardig bedrag binnen een minuut weer gesommeerd wordt om plaats te maken voor de volgende in de rij. Dit hoeft wat mij betreft niet te veranderen, maar de tekenaars zitten best lang, krijgen vast een aardigheidje van het Stripschap of de andere stands waar ze zitten, maar ik miste voor de tekenaars, die toch het visitekaartje van de Stripdagen zijn en die zich redelijk belangeloos melden, een ruimte om even terug te trekken, fatsoenlijke koffie en versnaperingen, even lekker zitten, het gevoel krijgen los van de waardering van de fans ook door de organisatie in de watten te worden gelegd. Nu moesten ze het doen met de halve crew kantine tussen de rolcontainers, kabelspoelen en heftrucks, slappe automaten koffie en broodjes kroket.
De eerste stappen zijn gezet, het was meer een aftasten, tegen elkaar aan schurken, het was zeker nog geen samengaan. De stripdagen moeten veranderen, dat is iets wat al duidelijk was en tot deze samenwerking heeft geleid, nu moet er nog gewerkt worden om de strips echt te integreren in de ComicCon, dit omdat de strip toch echt thuis hoort bij de popcultuur en nog steeds leeft onder de jeugd.
Als het aan mij ligt komt er zeker nog een vervolg op deze samenwerking. De organisatie vande ComicCon heeft aan gezegd, dat het of iedere Con is of anders niet.. Een flinke uitdaging voor het Stripschap, want de ComicCon is twee keer per jaar en de Stripdagen maar eens in het jaar. Dus een hoop te doen willen we klaar zijn voor een nieuwe editie en hier al stappen kunnen zetten op een verbeterde Stripdagen ervaring voor alle bezoekers en standhouders.
Zoals altijd zit mijn hoofd weer vol met ideeën, verbeteringen, maar vooral ook gewoon dingen die ik zelf heel graag zou zien: Live podcasts, internationale tekenaars, een tekenaars VIP lounge, meer cosplayers op het podium..
Was je zelf op de ComicCon en heb je ook ideeën voor verbetering of ‘opbouwende’ kritiek, dan hoor ik dat graag!