In navolging van een lange stilte op mijn weblog en mijn post: “Een half jaar verder”
We zijn nu een jaar verder en ik ben inderdaad flink bezig geweest met opruimen. Een hoop oude weggestopte dingen terug gevonden, afgestoft, herleeft, overwogen en herplaatst. Een jaar verder en zoveel veranderd. Ik ben niet meer die wie ik een jaar geleden was. Maar ben nog steeds mezelf, nog steeds valt er genoeg te groeien. Ik sta weer vol op mijn eigen pad. Sta aan het begin van zoveel moois, zoveel nieuws.
Er staat zoveel te gebeuren, niet alles is even fijn, genoeg wat weer een hoop pijn naar boven zal halen, afscheid nemen, onzekerheid. Maar daar is weer ruimte voor nu ik dingen heb geordend, heb opgeruimd.
Ik heb mezelf ook weer in het diepe gegooid, iets wat ik mezelf altijd weer kwalijk neem, maar het daagt me uit, houd me scherp. Helpt me mezelf ontdekken, grenzen op te zoeken en te verleggen.
Gisteren weer een hoop mooie gesprekken mogen voeren, feedback gegeven en gekregen. Een jaar geleden hadden we in de dojo al een Teach the Teacher avond, gisteren het vervolg, in het begin was ik even kwijt wat ik van de vorige keer had meegenomen, maar gelang de avond vorderde en de gesprekken op gang kwamen kwam alles weer langzaam terug, kreeg ik het totaal plaatje weer in zicht, waar ik een jaar geleden stond en hoe ik er nu voor sta, wat ik toen heb meegenomen in mijn plaats en rol binnen de dojo maar ook zeker daar buiten, bij mijn workshops striptekenen, in het dagelijks leven, mijn werk, het was een mooie warme samenkomst vol dankbaarheid.
Ik ga door en neem weer nieuwe dingen mee, over een jaar ben ik weer verder en ga nu dus vol vertrouwen weer op weg!