Passie

DSC_0277 small

Er zijn zoveel mensen die niet weten wat ze willen, zitten vast in hun werk waar ze ingerold zijn na een studie die ze maar gekozen hebben omdat ze eigenlijk uitgeloot zijn en dus een andere keuze moesten maken. Die ergens zijn begonnen omdat daar nu eenmaal vraag was en het wel lekker verdiende. Mensen die naar de sportschool gaan omdat het om de hoek is, de werkgever het betaald en ze eigenlijk niet weten hoe ze anders aan sport kunnen doen. Als ik vraag naar wat ze echt graag willen doen, dan weten ze het niet. Hebben geen uitgesproken dromen, geen passies uit hun jeugd. Zaten vroeger op tennis of voetbal omdat het moest, muziekles, maar nooit leuk gevonden. En ze vinden het wel prima zo. Alles zijn gangetje, ook al lijkt het soms wat leeg en knaagt het soms.

Ik ken ook genoeg mensen die wel een passie hebben, collega’s die ook na hun werk nog doorgaan met wat ze op het werk doen, of juist totaal iets anders doen, zoals aan brommers sleutelen, maar zij zijn eerder een uitzondering.

Ik kan daar moeilijk bij, nu heb ik zelf een hoop passies.. teveel misschien zelfs. Daarom probeer ik me te concentreren, maar dat is lastig. Ik ben minder uren gaan werken om meer met die passies te doen. Tekenen voorop, iets waar ik mezelf genoeg in kan ontwikkelen. Mijn sport, een keuze gebaseerd op een passie uit mijn jeugd, zwaarden, als kleuter al wilde ik ridder zijn, wachter in het kerstspel met mijn zwaard en helm, ik heb staan janken toen ik eerst een schaap moest zijn, me aangesteld, mijn zin gekregen en ik schaam me er niet voor, ik was per slot van rekening maar een kleuter en mijn wereldbeeld beperkt.

Ik moest op muziekles, geen straf. Na een algemene vorming mocht ik een instrument kiezen, geen moeilijke keuze, de gitaar. Op de langspeelplaat van Piccolo en Saxo die ik vroeger grijsgedraaid heb was de gitaar de einzelgänger, dat sprak me enorm aan. Ik heb nu een wand vol hangen en pak er te onregelmatig eentje op om wat te spelen. Ook daar heb ik nog zoveel te leren en te ontwikkelen. Het liefst moet er nog een gitaar bij, semi accoustisch. Voor de speedcartoons die ik teken maak ik zelf de muziek en spreek ik vaak zelf de voice over in, heb de studeerkamer deels omgebouwd tot muziek- en opnamestudio.

Er zijn zoveel dingen die ik graag doe, waar ik mezelf in ontwikkel. Zoveel ideeën in mijn hoofd. Schrijven, spelletjes maken, programmeren, iets met touwen en knopen, wandelen, fietsen, filosoferen over nieuwe inzichten in hoe te leven, wat alles nu werkelijk betekend, er valt nog zoveel te ontdekken en te verbeteren.. mijn hoofd loopt soms over.

Vandaar dat ik er dus moeilijk bij kan dat anderen dat niet ook maar een heel klein beetje hebben, geen klein vlammetje dat vanuit hun jeugd nog ergens brand..

Kijk eens diep van binnen, waar zit dat vlammetje verstopt?

Join the Conversation

1 Comment

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *