Er zijn van die dingen die ik niet vlak voor het slapen gaan moet kijken. Dan heb ik het niet over horror of andere wanstaltige vinger aan de pols operaties. Maar programma’s die mijn creativiteit zo stimuleren dat ik uren wakker lig en de ideeën maar niet uit mijn hoofd krijg. Hensons Creature Shop Challenge is zo’n programma. Het laat zich het makkelijkste uitleggen als masterchef, maar dan voor creature designers. Het programma begint met een groep mensen die alleen of in groepjes binnen een gestelde tijdspanne iets moeten fabriceren en worden daarna beoordeeld door een vakjury, waarna er iedere aflevering eentje afvalt.
Het niveau van de poppenmakers is echt hoog en de prestaties die ze leveren iedere keer weer verbluffend, het is geen weerspiegeling van hoe het er werkelijk aan toe gaat, bij een echte productie werk je op voorhand al veel meer samen met diverse mensen en heb je veel meer speling om eventueel achteraf nog zaken te verbeteren, dat missen ze hier en daar wordt je dan wel keihard op afgerekend. Wie er overblijven zijn dus wel echt de meest creatieve en getalenteerde mensen, het samenwerk aspect brengt ook de meest collaboratieve mensen naar boven.
Ik heb het werken met poppen altijd al fascinerend gevonden, vooral ook hoe levensecht het er altijd uit zag, de film Labyrinth heb ik een aantal keer in de bioscoop mogen aanschouwen en later nog vele malen thuis op de tv. Als kind wilde ik altijd een Boglin, die ik ook eentje had toen ze eenmaal in de aanbieding waren, ik heb heb helemaal kapot gespeeld, zo leuk was het om het beestje tot leven te laten komen.
Ik ben ooit eens bij de creature shop in London langs geweest, langs, niet meer dan dat, via de intercom bij de voordeur werd ons vriendelijk medegedeeld dat we niet welkom waren, jammer de bammer, een hele ochtend voor niets de pleuris gezocht naar het adres en de redelijk goed verborgen deur. De Muppet tentoonstelling in het MOMI was een schrale troost.
Maar ik kijk nu dus de Creature Shop Challenge en ik raak geïnspireerd, mechanismes, ontwerpen, modelleren. Ik krijg zoveel ideeën die ik niet kan loslaten, hoeveel ik ook schets of noteer of op zoek op internet, ik blijf malen, blijf wakker liggen. Dit is iets wat ik zo graag ook als hobby erbij zou doen. Maar ik doe al zoveel en er staat al zoveel stil, wachtend tot ik er tijd voor vrij kan maken. Daarnaast ben ik ook helemaal niet goed in modelleren, of mechaniseren. Misschien dat ik mijn vaste partner in crime ook zo gek kan krijgen, dat is iets wat het programma ook laat zien, als je goed kan samenwerken, dan is het resultaat er ook naar.
Wakker liggen is natuurlijk nooit goed, want dan gaat men malen.
Maar evengoed, als er beslissingen van komen komt er rust in de tent, en dat is net wat we willen.
Mijn favoriete muppet blijft Yoda. Prachtig personage, en dan heb ik het natuurlijk over als Frank Oz hem tot leven wekt, en niet een digitale kunstenaar.
Als je dan toch wakker bent kun je toch meteen aan de slag? Heb de epoxie en silicone in de schuur staan om te beginnen… en nog twee hoofden maar die heb je gezien. ..
Yoda is btw technisch gezien geen muppet (zie brian henson bij today waarin hij verschillen uitlegt) aar nu loop ik te zeuren. jammer dat Oz geen muppet meer performed. verschil zie en hoor je duidelijk in the muppet movie. Nieuwe nog niet gezien. ..
Leuke thread daan!