Werknemers verliezen veel tijd aan niet werkgerelateerde zaken. Onderzoek stelt zo’n twee uur gemiddeld per dag. Waarvan het grootste deel aan online zaken, liefst op het netwerk van de werkgever. Het boeken van een vakantie, handelen op marktplaat, bijhouden van je facebook contacten, updaten van je linkedin profiel, twitteren of stukjes schrijven op je persoonlijke blog. Twee uur, dat is een kwart van je dag, dat is meer dan een hele dag in de week.
Ander onderzoek stelt weer dat de inefficientie is te wijten aan miscommunicatie en vergaderculturen. Maar al met al dus een hoop tijd die we op het werk aanwezig zijn, maar beter niet hadden kunnen besteden. Scheelt weer stroom koffie, thee en water
En dan de vraag, hoeveel mensen zijn eerlijk geweest bij het invullen van zo’n vragenlijst? Gaan er soms dagen voorbij waarbij er maar twee uur productief gewerkt wordt en de overige uren verloren gaan aan andere zaken, niet alleen privé dingen, maar ook miscommunicatie en verkeerde planningen, collega A zit in vergadering en collega B zit te wachten op een antwoord. En als je zo je dagen slijt, hoe vul je dan een enquete in? Kom je er voor uit, ook al is het anoniem dat je zes uur per dag zit te duimen draaien? En waarom? We hebben een verplichting, acht uur op je werk aanwezig zijn met het idee dat je ook acht uur productief bent. Maar wat doe je als het je aan motivatie ontbreekt? Als je acht uur hebt, dan gebruik je ook die acht uur. Je stelt uit, een mailtje sturen kan ook later nog, acht uur is best veel tijd.
Wat dan als je maar twee uur hebt? Jezelf beperkt en alles doet in de tijd die je hebt. Je wordt vanzelf efficienter. In twee uur is het makkelijk in te plannen dat je collega’s allemaal aanwezig zijn. Twee uur je concentratie vasthouden en je motivatie op peil hebben is makkelijker dan dit acht uur vol te houden. Je indeling van de werk’dag’ wordt opgesplitst in kleinere blokken. Geen pauze meer waar je alles naar toe opschuift: ‘dat komt na de pauze wel’, waardoor je motivatie voor de eerste vier uur van de dag eigenlijk al vergooid zijn. Ieder uur op de klok wegkijken tot je acht erop zitten is er niet bij, twee uur zijn zo om. Je werk moet verdeeld over kleinere blokken tijd, taken die op je lijstje staan streep je sneller door dan je eigen schaduw en dat voelt goed, dat motiveert.
Als je gemotiveerd bent ben je positiever tegenover je werk, ook positiever in het leven, minder vaak ziek en je hebt meer tijd voor persoonlijke ontwikkeling buiten je werk. En omdat je in die twee uur dus net zo productief bent als je voorheen was in die acht uur kan de beloning gelijk blijven. Minder werken voor hetzelfde salaris, of vanuit de werkgever bekeken, effectiever werken voor hetzelfde geld, bovendien bespaar je op kosten als thee, koffie, toiletpapier en andere zaken, het kantoor kan al na twee uur werken weer dicht.
De Zweedse regering gaat een experiment aan, ambtenaren in Göteborg gaan zes uur per dag werken tegen hetzelfde loon, ook met het idee dat dit minder verzuim zal brengen en de productiviteit niet minder is.
Zes is nog geen twee, maar past weer in de twee uur die we volgens onderzoek kwijt zijn. Maar zoals ik het zie kleven er nogal wat voordelen aan minder werken met behoud van salaris, zowel voor werkgever als werknemer.