Pagina negen, stukje filmische herhaling, drie keer dezelfde strook waarin de hoofdpersoon beweegt. De balonnen hebben geen steeltje om aan te geven dat de tekst niet gesproken is maar in zijn gedachten zit, niet dat ik dit heel consequent doorvoer, soms ben ik de steeltjes vergeten en soms gebruik ik voor gedachten de welbekende gedachten wolkjes of in ieder geval de bubbeltjes als verbinding tussen persoon en tekstballon. Ik had me op dit moment erbij neergelegd dat ik de vierentwintig pagina’s bij lange na niet zou gaan halen, berekend hoeveel dan wel en begon een beetje met het afronden van het verhaal. nog vijf te gaan.