De Muur

evo0021-4

Het is alweer bijna vijfentwintig jaar geleden dat de muur viel. Gelukkig is er sindsdien een hoop veranderd.
Vrienden, collega’s, partners en familieleden rapporteerden regelmatig aan de Stasi wat jij allemaal uitspookte en legde dat netjes vast in een dossier, want als je bent verdacht zolang het dossier niet compleet is en het dossier is pas compleet als alles wat je nog zou kunnen gaan doen erin staat. Dat zou in deze tijd toch ondenkbaar zijn, zo’n systeem is iets waar we ons zeker tegen zouden verzetten. Toch?

Maar we zijn geen steek verder, collega’s en werkgevers rapporteren er nog lustig op los.

Je buren, vrienden en familie? Die kunnen een vermeende misdaad of algemene verdenking anoniem melden bij de autoriteiten.

Weet jij nog precies waar je een half jaar geleden op zaterdagmiddag om half vier reed? Nee? Geen probleem, de staat weet het wel, staat namelijk in de gegevens die ze hebben opgeslagen in hun database, die ze naar eigen leugen niet langer dan drie dagen zouden bewaren, echt waar, heus, we gooien het meteen weg als je geen crimineel bent.

Vijfentwintig jaar, het lijkt nog zo kort dat de muur viel, toch zijn we een hoop al weer vergeten en lopen we met oogkleppen door het leven. Maar wij zijn geen Syrië of Egypte, waarom zouden we ons druk maken, we hebben het toch goed? Wij hebben toch geen recht van klagen? Hoe denk je dat het aldaar zover gekomen is? Een totalitaire staat ontstaat niet binnen een dag, dat groeit en hoe langzamer het groeit hoe hardnekkiger het straks weer te bestrijden is.

7 replies on “De Muur”

  1. @Cinner: als kluizenaar leven is iets wat ik wel ooit serieus overwogen heb 🙂
    We zijn te gepamperd, we hebben het ook nog niet zo slecht, zijn te gehecht aan hoe we leven en leveren daar graag een stukje privacy voor in, het is maar een klein prikje en doet niet zo’n zeer, pas als onze hele arm lek is geprikt gaan we pas de straat op 🙁

  2. @Daan: Zou je het kunnen denk je, als kluizenaar leven? Ik ben toch gehecht aan mensen om mij heen, vrees ik. En het is toch jammer, want ook mensen die het goed hebben zouden idealen kunnen houden en voor elkaar op kunnen komen. Het gebeurd alleen niet echt meer geloof ik. Misschien wel in het klein maar in een groter geheel is er weinig samenhang te bekennen.

  3. Toch jammer dat dit soort valide argumenten zo gemakzuchtig weggewoven worden door voorstanders van PRISM en andere privacyschendende projecten. De Zomergast van vanavond schijnt hier volgens het VARA magazine (bij monde van Ko Colijn) een hele genuanceerde mening over te hebben. Ben benieuwd of het aan bod komt.

  4. @Cinner: ik denk het wel, de periode dat ik er serieus over dacht is nu ver achter me, zou het leven wat ik nu heb niet graag ruilen. Het leven is een stuk individualistischer geworden, je kent vaak je directe buren, maar vier deuren verderop wonen enkel nog vreemdelingen, die je niet kent en mocht je ze eens een keer tegenkomen met argwaan aankijkt ‘wie is dat en wat doet hij in mijn straat?’. Kan ook liggen aan de plek waar ik nu woon, dat komt de saamhorigheid niet ten goede, onze contacten zijn ook meer virtueel en hebben maar heel af en toe raakvlakken met onze fysieke contacten. We teken massaal online petities, maar zijn daar niet direct bereid om ook echt voor de straat op te gaan.

    @Renesmurf: Het is nog niet te laat, het is nog niet zo erg denken we allemaal, het zal onze tijd wel duren, hoe langzamer het sluipt hoe venijniger het zich vast kan bijten 🙁

    @Michel: Niet gekeken, het valt me altijd op hoeveel mensen er met non argumenten komen, dooddoeners als: ik heb toch niets te verbergen? Is de meest gehoorde.

  5. @Daan: Moet zeggen dat het hier mee valt. In vergelijking met de vorige wijk, ken ik hier betrekkelijk veel mensen zowel in de straat als in de wijk. En enkele buren die gerust dingen voor elkaar doen en elkaar een klein beetje in de gaten houden. Als je de cijfers van mantelzorg of vrijwilligerswerk bekijkt, valt het zeker mee met wat mensen voor elkaar doen. Maar toch is er veel individualisme ingeslopen inderdaad. En haat en nijd tussen groepen onderling. Vriendschappen en relaties lijken lang niet zo stevig meer als vroeger ook, dat zal toch met internet en social media te maken hebben.

Comments are closed.