Sedert een aantal jaar heb ik een idee in mijn hoofd. Een idee voor een spel. Probleem is echter: hoe langer ik met dit idee rondloop, hoe meer dit idee groeit, van richting veranderd.
Het lijkt nooit te komen tot een definitief vastomlijnd iets. Met dit soort ideeën en gedachten heb ik vaak iemand nodig die me helpt om een eindpunt te bereiken. Al is het maar door alleen in de buurt te zijn.
Maar ooit zal het eens af zijn. Dan speel ik mijn spel. Dan heb ik weer iets meer ruimte voor al die duizenden andere ideeën die in mijn hoofd rondwaren. Al die dingen die ik ooit nog eens wil doen.
Misschien moet ik maar eens op pad gaan met mijn spel. Samen met een goede vriend om tafel. Spelen, bijschaven. Vanavond gelijk maar even bellen.