Het roer gaat om

Alles ligt stil of sukkelt voort. Ik teken iedere dag wel iets, maar deel het met niemand, niet dat het zulke geweldige tekeningen zijn, maar het is gewoon een kleine moeite, iedere dag een fototje online zetten. Ik schrijf nog amper, op mijn werk wel, XML en API documentatie en een hoop regels PHP, maar niet dat waar ik graag over schrijf of wat gewoon in mijn hoofd opkomt. Ik bedenk me iedere dag wel iets, erger me dagelijks aan vanalles en vooral de NS. Maar het komt er niet uit.

En waarom niet? Waarom neem ik die tijd niet?

Ik doe al genoeg, ik werk, geef tekenles, speel spelltjes, verdien bitcoins, sport, houd huis, bemin, maar er is ook genoeg tijd over voor een hoop meer. Zeker voor dingen die ik graag doe, schrijven vooral. De meeste tijd gaat voorbij aan niets, dat is zonde, die tijd moet ik nemen, anders indelen, voorheen nam ik de tijd voor dit blog, vaak overdag, tijd die ik nu niet zoveel meer heb, maar ik heb genoeg tijd over, ik heb en krijg alle ruimte die ik maar wens. Toch blijf ik vaak hangen, neem ik de moeite niet. Gewoon omdat ik het gevoel heb niets te willen, niet iets moet, het kan ook later wel, ik doe ook al best veel en heb al veel voldoening van wat ik doe. Toch ben ik niet blij met dat gevoel. Dat gevoel voed de spijt die erna komt, blijft het maar voeden, tot het een berg is, een draak, met zeven koppen. Een monster wat ik moet verslaan en groter lijkt dan het daadwerkelijk is. Of misschien wel zo groot, maar ik ben minstens zo sterk en krachtig dat het totaal geen probleem moet zijn om korte metten te maken met dit beest.

Dat is wat ik ga doen. Effectief betekend dat een actiever blog. Meer tekeningen online. Verder werken aan het boek. Een drukkere agenda en geen tijd om te lamballen of uit te stellen.