Een kinderhand is gauw gevuld, wat dat betreft ben ik net een groot kind. Mijn handen zijn snel gevuld, er behoeft maar weinig leven in de mus te zitten om mij blij te kunnen maken.
Een nieuw pedaaltje voor mijn bas, mijn oude alweer bijna verkocht via marktplaats, zo blijft het een betaalbare hobby. Nieuwe geluiden inspireren en houden mij weer uren zoet als het moet. Zin om er meer mee te gaan doen, maar dat komt wel weer.
Blij ook met de opdrachten die ik op het moment onder handen heb. Tekenen en visualiseren. Iets waar ik geen pedaaltjes voor nodig heb en inspiratie gewoon uit mijn omgeving haal. Ik probeer als oefening in de trein mensen na te tekenen, zo eenvoudig mogelijk. Wat is er specifiek aan de vorm van hun hoofd. Hoe hebben ze hun haar. Kleding. Tassen, telefoons.
Tekenen en flauwe woordgrappen, iets waar ik vanavond weer wat van ga bakken. Vanochtend met het idee wakker geworden, in de trein op de heenreis al geschetst, straks op de terugweg weer met stift uitwerken en thuis op de pc inkleuren en het wereldwijde web ingooien. Tussendoor werk ik, regel ik wat administratie, ben ik lief voor mijn vrouw. Het mooie weer helpt ook wel mee om alles zonnig in te zien!
Ik herken dat wel. Vanmiddag nog zo’n momentje. Een jonge vrouw droeg een rugzak waar ze aan alle kanten planten aan vast had gebonden die ze zojuist had gekocht. Het zag er bijzonder feestelijk uit en riep haar dat ook toe. Ze keek op en ik kreeg een prachtige lach terug. Zag het er nog feestelijker uit.