De hond had ze als eerste opgemerkt. Ik zag aan haar staart dat degenen die nu onze voordeur naderde een vreemdeling was en al eens eerder had aangebeld. Een hondenstaart vertelt veel over mensen.
Ze waren met z’n tweeen. Van de AID. Afdeling inheemse eekhoorns. Er was een melding binnen gekomen dat wij eekhoorns hielden en gezien het houden van inheemse eekhoorns verboden. Nu zijn onze eekhoorns geen inheemse maar japanse. De Sciurus lis. Een aan de inheemse verwante soort. Het is vrij lastig deze te onderscheiden. De inheemse soort is altijd roodbruin. De japanse variant kan allerlei kleurstellingen hebben, waaronder ook de roodbruine.
Een vergissing is dus snel gemaakt. Maar geen inheemse eekhoorns bij ons te bekennen, dus ook geen probleem.
Dat wil zeggen. Iemand heeft de AID gebeld. Iemand die niet weet dat de eekhoorns bij ons in de tuin niet inheems zijn en dus wel degelijk gehouden mogen worden. Gezien de ligging van onze tuin moet het een van de buren zijn geweest.
Fraai idee, buren die in plaats van op de koffie komen en navragen naar die leuke beestjes direct de opsporings dienst op je af sturen. Maar goed dat we niet 70 jaar terug buren waren. Ook te hopen dat het politieke klimaat in nederland niet doorslaat. Mensen achter de meest populistische persoon gaan staan, ja knikken voor de hardste schreeuwer, het in hun hoofd gaan halen om een bepaalde bevolkingsgroep als zondebok aan te wijzen en deze ritueel af te slachten. Zodat deze mensen moeten vluchten, onderduiken. Degenen die dan onderdak bieden moeten zich hoeden voor zulke buren, voor je het weet staat er iemand op de stoep.