De vlieger

Ze was deze ochtend wat later dan anders, uitslapen deed ze meestal in het weekend, maar hier op het eiland was haar besef van dagen langzaam vervaagd, vakantie is een aangesloten rij van weekenden waar je op sommige dagen doet alsof je vroeg uit de veren moet.  Vandaag voelde gewoon als een dag om wat langer in bed te blijven. Misschien omdat de avonden zo lekker waren en de nachten aangenamer, zwoel en een oneindig uitzicht op het universum met zijn ontelbare sterren. Je hoofd leeg omdat de dag al ten einde is en je je niet druk hoeft te maken over wat te doen.

Voordat ze naar het strand ging  wilde ze eerst langs de winkel gaan. Het was een klein winkeltje, een die je alleen op vakanties tegenkomt, een typische buurtsuper souvenirshop combi, een winkel die de uitstraling had al sinds de opening ervan niet meer veranderd te zijn. De inboedel en de assortiment leken jaren achter te lopen met die van de winkels thuis. De geur deed alle nostalgie registers vol open zetten.  Ook de eigenaresse zag eruit alsof ze de pensioen gerechtigde leeftijd al ruimschoots was gepasseerd.

Ze was hier nu om een vlieger te halen, geen strandvakantie zonder vlieger. Ieder vierkante meter van het kleine pandje was benut, tussen de zuivel koeling en de alcoholische dranken hingen de vliegers. De meeste waren opzichtig, schreeuwende neon kleuren, de een nog groter dan de ander,  ze nam de meest eenvoudige vlieger, een gewone ruit met een enkel touw. Een vlieger oplaten en in de lucht houden was alles wat ze wilde vandaag.

Ergens was ze jaloers. Op de vlieger, de ogenschijnlijke vrijheid die het symboliseerde. Ook al had zij de macht. Het touw in handen. Zij bepaalde of de vlieger hoger of lager kon, samen met de wind, zonder haar greep op het touw en zonder de kracht van de wind kon de vlieger niets. Als zij de vlieger niet op zou laten lag deze nog slap op de grond. Toch was ze jaloers. De vlieger kon vliegen, leek gewichtsloos. De vlieger was ver weg. Ver weg van waar zij was. Ver weg van de aarde. Ver boven haar verheven, hoog in de lucht. De vlieger keek op haar en de wereld neer. Verbonden met een dunne draad streek een deel van het gevoel van vliegen en afstand neer.