Alle tijd die ik verloren heb. Aan me voorbij heb zien gaan. Waar ik nodeloos geen actie op heb ondernomen. Al die tijd gun hen die nog voor die keuze staan, er is tijd genoeg, ook voor mij komen nieuwe tijden.
De vijf minuten regel
Alle taken zijn netjes verdeeld. De een doet dit, de ander weer dat. Soms in overleg doet de een weer dat en de ander weer eens dit. Ergens in dit geheel is een vage vijf minuten regel ingeslopen. Zoals ik al zei: de taken zijn verdeeld. De een doet dit, de ander weer dat. Maar na vijf minuten vind de ander dat de een moet helpen. Dus na vijf minuten wordt er geroepen. “Momentje!” zeg ik dan, want ik ben bezig met het een of ander. Maar dan wordt er nog harder geroepen. De vijf minuten regel houd in dat ik direct alles staak waar ik mee bezig ben, uit mijn handen laat vallen wat ik vast heb en de meest effici
Maar in het weekend wordt toch niet gelogd?
Ach, waarom niet? Er komen hier in het weekend vast mensen die even wat willen lezen. En anders hebben degenen die hier pas maandag weer komen weer wat meer leesvoer! En wat valt er dan zoal in het weekend te loggen? Geen idee, ik probeer wel wat: Morgen is het vaderdag. Op zich niet zo bijzonder. Ware het niet dat dit de laatste vaderdag voor ons als compleet gezinnetje is. Heel bijzonder zal het niet worden, ontbijtje op bed, knutsels bewonderen, ben erg benieuwd wat ze gefr
Metamorfose
De Twijfel zit nog steeds in een hoekje. Weggedoken. Stilletjes. Wachten. Observeren. Zich inbouwend met de Conlusies. Volgestouwd met gedachten. Tot op een dag de Twijfel niet meer is. Niet meer in het hoekje zit. Zich ontpopt als Zekerheid. Vrolijk. Zorgeloos. Fladderend de toekomst tegemoet.
De konijnen
[img=images/havana.jpg popup=false float=right]Ik heb het niet zo op beesten. Beesten in een hokje, beesten aan de lijn, beesten in een kooi of beesten in een kom. Honden zijn lief, katten speels, knaagdieren schattig, vissen.. zijn vissen… Maar waarom moeten die dieren perse in huis? Hoe schattig de konijnen ook zijn, ik vervloek ze regelmatig als ik weer het hok sta schoon te maken, in alle haast ‘s ochtends nog even snel het bakje met voer vul. Vervloek hen die de beesten in huis hebben gehaald met de belofte er zelf voor te zorgen om vervolgens te verzuchten dat er zoveel werk blijft liggen, de kat alles onder kotst met zijn haarballen en meegekomen brokken, het hele huis bezaaid is met veertjes en schelpenzand, de stank niet te harden is als de kat weer op zijn bak is geweest. Ik vind beesten lief, maar niet bij mij in huis graag. En u?
Testament deel 2, het zou gewoon balans moeten heten
Mijn liefde voor haar met wie ik mijn leven deelde laat ik na aan mijn dochters, voor wat er nog van over is. Dat druk ik hen op het hart. Want alle liefde is wat zij verdienen. Mijn wrok laat ik niemand na, die heb ik laten sterven. Dood en begraven. Naast de konijnen.
Lomp
“Zeg!” “Ja?” “Wil je dat ding voortaan niet meer zo lomp dicht doen!” “Welk ding?” “Nou deze!” “Hoezo lomp dan? Ik heb ‘m vanochtend heel normaal dicht gedaan.” “Ja vast! Met je lompe gedoe! Krijg ‘m niet eens meer open!” “Laat eens kijken dan?” “Je hebt ‘m gewoon gesloopt met je lompigheid!” “Hoezo dan?” “Wat ‘Hoezo dan?’? Ik Krijg die dop er niet meer af geklikt!” “Het is ook gewoon een schroefdop!” “oh..”
Iets minder subtiel dan
[img=images/hp_bio2.jpg popup=false]
En dat testament dan?
ja.. ik ben er mee bezig.. 🙁 in ieder geval, het huis en het dorp waar het staat laat ik aan eenieder die zich op wat voor wonderbaarlijke manier dan ook thuisvoelt op een plek waar de rust ver te zoeken is, in een dorp waar de zondagochten even spannend is als de zaterdagavond, waar de mensen je toelachen om je achter je rug te gronde te maken..
Een maal ander maal
Na een jaar wachten en een drietal loze bezichtigingen was het zaterdag goed raak, twee bezichtigingen op 1 dag, en een bod! Een redelijk bod nog ook! dus weer even wat goed nieuws! Maandag horen we weer meer!