Al ieder jaar vragen ze of ik mee ga, mee naar het seminar in Orly. Dit jaar heb ik eindelijk de tijd genomen om mee te gaan. Dus ik sta ‘s ochtends vroeg op het station met mijn sporttas en zwaarden op mijn rug. Ik heb bewust een tram eerder gepakt omdat ik graag op tijd ben, bewust de vaatwasser niet leeggeruimd niet nog snel zaken aandacht gegeven die toevallig mijn blik vangen, om te voorkomen dat ik zoals meestal, door even afgeleid te zijn alsnog net iets te laat van huis vertrek.
Vanaf station Utrecht vertrek ik samen met een mede iaidoka richting ‘s-Hertogenbosch, daar worden we opgehaald door mijn dojo genoot, halen er nog een op onderweg en vertrekken nog verder zuidwaarts richting Orly(nabij Parijs). We zijn ruim op tijd, het is niet druk onderweg, stoppen nog even bij de supermarkt waar we onze sensei nog tegenkomen en haast voorbij lopen omdat we haar voornamelijk kennen gekleed in gi en hakama. We zijn op tijd bij de sportzaal, gaan ons omkleden en voorbereiden op de training. Deze middag trainen we kort, dat is althans de bedoeling, waardoor er vergeten wordt om een kleine pauze in te lassen. Als we dan eindelijk klaar zijn klok ik mijn fles water weg. De training zelf is fijn, Kinemoto-sensei neemt het deel van de zaal waar ik sta voor haar rekening, ze is enthousiast, vol overgave en wordt almaar fanatieker, misschien dat daarom de tijd wat uit het oog is verloren.
‘s Avonds gaan we met de nederlandse afgevaardigden eten in een restaurant. Anders dan in Nederland, waar ze je biefstuk in dit soort restaurants(=niet duur) ondanks dat je vraagt of hij ‘rare’ of ‘well-done’ klaargemaakt kan worden standaard medium wordt gebakken is mijn vlees ook echt blue als ik hem blue bestel. Na het eten direct naar bed, met reizen en al was het een lange dag.