De twijfel slaat toe. Waarom kan het niet altijd zoals het gister ging? Waarom ging het dan zo goed gister? Ging het wel zo goed? Hoe lang geleden is het geweest dat we zo’n dag als gisteren hadden? Gisteren ging het goed. Een huis vol visite. Familie. Onbewust ging het goed. Onbewust omdat we onze spanningen kwijt waren? Onbewust omdat ‘we hebben visite en moeten ons netjes voordoen’? Er is twijfel, maar waar is de hoop? De hoop die de twijfel aan kan klampen om door te breken? De hoop is nog maar net gesneuveld. Niet meer dan een echo, te weinig nog aanwezig.